“(…) nie ulega wątpliwości, że obecny system służb specjalnych (wraz z organami wyposażonymi w uprawnienia operacyjno-rozpoznawcze), struktura organizacyjna, koordynacja planistyczno-organizacyjna, polityka kadrowa oraz efektywność działania budzą wiele zastrzeżeń i krytycznych uwag” – pisze prof. dr hab. Artur Gruszczak, ekspert Fundacji Instytut Bezpieczeństwa i Strategii. Jak dodaje, lekarstwem nie są jednak propozycje powrotu do rozwiązań “z przeszłości, które nie zawsze się sprawdziły i które obecnie wyglądają wręcz anachronicznie”.
Przedwyborczy czas mobilizuje główne siły polityczne, wymusza zwieranie szeregów partyjnych, a przy tym sprzyja przedstawianiu nie tylko obietnic, ale i diagnoz istniejącej sytuacji. Raport Instytutu Bronisława Komorowskiego pod tytułem „Obronność Rzeczypospolitej Polskiej po trzech dekadach suwerenności”, choć opublikowany w czerwcu br. w 30. rocznicę wyborów założycielskich III RP, wpisuje się w bieżącą debatę polityczną o stanie bezpieczeństwa Rzeczypospolitej oraz miejscu Polski na arenie międzynarodowej. Jego autorzy reprezentują klarowną opcję polityczną, związaną z opozycyjną Platformą Obywatelską i okresem rządów koalicji PO-PSL (2007-2015). Z tego wynika nie tylko określona, znana z praktyki udziału we władzy, wizja polityki i bezpieczeństwa RP, ale i skłonność do analizowania i przedstawiania głównych problemów bezpieczeństwa i obronności metodą kontrastu do polityki Prawa i Sprawiedliwości. W rezultacie diagnozy i rekomendacje zawarte w raporcie nierzadko sprawiają wrażenie motywowanych interesem politycznym, a nie bezstronną obserwacją i realistycznymi wnioskami.
Jeden z rozdziałów raportu poświęcony jest służbom specjalnym. Podzielony został na kilka części: historyczno-przekrojową (po 1989 r.), pochwalną w odniesieniu do rządów PO-PSL (2007-2015) i krytyczną, jeśli chodzi o rządy PiS (po 2015 r.). Na końcu nakreślono 4-elementowy “program naprawy” sektora służb specjalnych. Do tych postulatów odniosę się w dalszej części komentarza.
Przedtem jednak ogólna uwaga: nie ulega wątpliwości, że obecny system służb specjalnych (wraz z organami wyposażonymi w uprawnienia operacyjno-rozpoznawcze), struktura organizacyjna, koordynacja planistyczno-organizacyjna, polityka kadrowa oraz efektywność działania budzą wiele zastrzeżeń i krytycznych uwag. Ich szczegółowe uzasadnienie jest utrudnione wskutek ograniczania dostępu do informacji i danych tych służb i organów. Otoczka tajności i niejawności informacji o służbach i skutkach ich działań może łatwo tuszować niekompetencję, dezorganizację i brak zaufania ze strony partnerów instytucjonalnych. Podważenie przez rządy Zjednoczonej Prawicy zasady pewności prawa i niezależności władzy sądowniczej niekorzystnie wpływa na działania służb specjalnych podległych nadzorowi ze strony umocowanego politycznie prokuratora generalnego. Podzielając z autorami raportu ogólną krytyczną opinię dotyczącą skutków zmian wprowadzonych przez Prawo i Sprawiedliwość, trudno przyjąć za alternatywę propozycji powtarzających rozwiązania z przeszłości, które nie zawsze się sprawdziły i które obecnie wyglądają wręcz anachronicznie.
Więcej, źródło: https://www.infosecurity24.pl/sluzby-specjalne-do-naprawy-wymogiem-skutecznosci-jest-zespolenie-komentarz?
Foto: MSWiA
