“(…)W sobotę nad ranem, Sejm przyjął nowelizacją ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, która znosi barierę 12 lat służby dla szeregowych zawodowych oraz pozwala ponadto szefowi MON “w szczególnie uzasadnionych przypadkach” na wyznaczenie żołnierzy na stanowiska służbowe zaszeregowane wyżej o dwa i więcej stopni wojskowych bez mianowania ich na ten stopień. Za przyjęciem noweli głosowało 273 posłów z klubów PiS i Kukiz’15. Przeciw było 165 z PO, Nowoczesnej i PSL. Siedmioro posłów wstrzymało się od głosu.
Tuż przed głosowaniem Paweł Suski (PO) powiedział, że rządzący za pieniądze publiczne kupują sobie przychylność kolejnej grupy zawodowej – korpusu szeregowych sił zbrojnych. Podkreślił, że szeregowi również teraz mają możliwość pełnienia służby dłużej niż 12 lat – wystarczy, że awansują do stopnia kaprala. – Czy to aż tak wiele? Czy Prawo i Sprawiedliwość tak nisko ceni sobie żołnierzy korpusu szeregowych sił zbrojnych? Czy państwo wyobrażające sobie starzejące się wojsko? Ja sobie nie wyobrażam, że w bój pójdą ludzie 55-59-letni – mówił poseł PO.(…)”
Poniżej ustawa, która została przyjęta przez Sejm RP
USTAWA
z dnia ………………. 2016 r.
o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych
Art. 1. W ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1414, z późn. zm.1)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 13 uchyla się ust. 1;
2) w art. 31 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Mianowania, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się do żołnierzy zawodowych wyznaczanych na stanowiska służbowe zaszeregowane do stopni generałów (admirałów) oraz żołnierzy zawodowych, o których mowa w art. 42b–42d.”;
3) po art. 42c dodaje się art. 42d w brzmieniu:
„Art. 42d. 1. Minister Obrony Narodowej, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może wyznaczyć żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe wyższe o dwa stopnie wojskowe i więcej, bez mianowania na wyższy stopień wojskowy.
2. Mianowanie na kolejne stopnie wojskowe odbywa się na zasadach określonych w art. 40 ust. 2 .”;
4) w art. 78 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Uposażenie zasadnicze żołnierza zawodowego wyznaczonego w trybie art. 42d, ustala się w wysokości odpowiadającej najwyższej grupie uposażenia przewidzianej dla posiadanego stopnia wojskowego.”;
5) w art. 80:
a) w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6) dodatek kompensacyjny.”,
b) po ust. 5f dodaje się ust. 5g i 5h w brzmieniu:
„5g. Dodatek kompensacyjny przysługuje żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu w trybie art. 42d w wysokości różnicy pomiędzy uposażeniem zasadniczym dotychczas otrzymywanym, a uposażeniem zasadniczym należnym na zajmowanym stanowisku służbowym. Dodatek kompensacyjny przysługuje na czas zajmowania tego stanowiska służbowego.
5h. W przypadku mianowania żołnierza zawodowego na wyższy stopień wojskowy i pozostawania tego żołnierza na stanowisku służbowym, na które został wyznaczony w trybie art. 42d, dodatek kompensacyjny przysługuje w wysokości różnicy pomiędzy uposażeniem zasadniczym określonym w art. 78 ust. 3a, a uposażeniem zasadniczym należnym na zajmowanym stanowisku służbowym.”,
c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wysokość, szczegółowe warunki i tryb przyznawania i podwyższania dodatków specjalnego, służbowego i motywacyjnego, a także, w zależności od występujących okoliczności i tytułu ich wypłaty, możliwość obniżania i wstrzymywania tych dodatków;
2) wysokość, szczegółowe warunki i tryb przyznawania, podwyższania i obniżania dodatków funkcyjnego oraz kompensacyjnego;
3) wysokość i tryb przyznawania i podwyższania dodatku za długoletnią służbę wojskową;
4) sposób ustalania wysokości dodatków specjalnego i służbowego w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej oraz okresy służby lub pobierania dodatku uznawane za równorzędne z okresem pobierania dodatków specjalnego lub służbowego;
5) szczególne właściwości lub warunki służby wojskowej, z tytułu których są wypłacane dodatki specjalne;
6) stanowiska służbowe, których zajmowanie i jednostki wojskowe, w których pełnienie służby uprawniają do dodatku służbowego.”,
d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, powinno uwzględniać w szczególności:
1) w odniesieniu do dodatku specjalnego:
a) przy ustalaniu tytułów, za które dodatek przysługuje:
– charakter wykonywanych czynności,
– zakres wykonywanych czynności służbowych i ich specyfikę,
– obciążenia psychofizyczne na stanowiskach służbowych,
– wymagane kwalifikacje do zajmowania stanowisk służbowych,
b) przy ustalaniu wysokości dodatku – możliwość ustalenia wysokości dodatku z niektórych tytułów w zależności od:
– liczby wykonanych czynności,
– wprowadzenia rocznych norm wykonywania tych czynności,
– stopnia szkodliwości lub uciążliwości pełnienia służby wojskowej,
– stażu służby żołnierza na stanowiskach służbowych;
2) w odniesieniu do dodatku służbowego – kwalifikacje i wymagania psychofizyczne niezbędne do zajmowania określonych stanowisk służbowych oraz pełnienia służby w określonych jednostkach wojskowych;
3) w odniesieniu do dodatku za długoletnią służbę wojskową – wzrost dodatku uzależniony od stażu służby wojskowej oraz uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego, wskazując sytuacje, w których wydaje się decyzje przyznające dodatek;
4) w odniesieniu do dodatku motywacyjnego – zależność wysokości dodatku od rodzaju posiadanej przez żołnierza klasy kwalifikacyjnej, a także zależność podwyższenia, obniżenia albo wstrzymania wypłaty dodatku od terminów i trybu uzyskania, potwierdzenia albo utraty klasy kwalifikacyjnej oraz terminów i trybu przeprowadzania opiniowania służbowego;
5) w odniesieniu do dodatku funkcyjnego:
a) zasadę, że dodatek ten nie może być większy od uposażenia zasadniczego na porównywalnych stanowiskach służbowych względem pełnionych funkcji,
b) możliwość podwyższenia albo obniżenia dodatku w zależności do wysokości uposażenia na porównywalnych stanowiskach;
6) w odniesieniu do dodatku kompensacyjnego:
a) zależność jego wysokości od uposażeń zasadniczych uwzględnianych przy ustalaniu tej wysokości,
b) możliwość podwyższenia albo obniżenia dodatku w zależności od wysokości tych uposażeń;
7) w przypadku dodatków specjalnego i służbowego przysługujących w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej – zależność wysokości dodatku od okresu jego otrzymywania oraz kwoty dodatku.”.
Art. 2. Żołnierz zawodowy, wobec którego wszczęto procedurę zwolnienia z zawodowej służby wojskowej w związku z upływem okresu, na jaki został zawarty kontrakt, związaną z osiągnięciem 12 lat służby, może wystąpić z wnioskiem o zawarcie kolejnego kontraktu.
Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 80 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 80 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/druk.xsp?documentId=293ABB46EE4B3AF6C1257F47006495EC
