“(…)AUTORYTET – to wysokie poważanie danego osobnika w określonym kręgu osób.
Autorytet jest jednym ze źródeł władzy i możności kierowania innymi. Istota autorytetu polega na tym, iż kierowani pozytywnie oceniają walory charakteru i umysłu osoby kierującej, wskutek czego z góry są nastawieni na posłuszeństwo.
Autorytet jest więc zawsze oparty na zaufaniu kierowanych, że kierownik jest wobec nich lojalny i umiejętnie nimi kieruje. Kierowani są posłuszni, gdyż są oni przekonani o słuszności i trafności otrzymanych poleceń, a nie z obawy przed represjami.
W zależności od przyjętych kryteriów podziału wyróżnia się autorytet osobisty, rzeczywisty, formalny, nieformalny, naukowy, zawodowy, itd., i tak np. autorytet formalny (urzędowy), to nic innego jak zinstytucjonalizowane uprawnienie do podejmowania decyzji i wydawania poleceń w imieniu firmy (H. Fayol), zaś autorytetem osobistym,
nazwiemy zdolność do nakazywania posłuszeństwa płynącą z inteligencji, wiedzy, doświadczenia, wartości moralnej, z daru rozkazywania,
położonych zasług, itd. (H. Fayol).
Można mówić również o autorytecie władzy, urzędu, instytucji, funkcji, stanowiska, itp. Zdobycie autorytetu wymaga czasu. Do jego zdobycia powinien posłużyć autorytet zewnętrzny, który uzyskuje się na podstawie formalnych insygniów władzy m.in. ceremonie wprowadzania na urząd, publiczne oznaki rangi, tytuły i nazwy urzędów.
Więcej na ten temat w bardzo fachowym wydaniu.(…)”
źródło: MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ DEPARTAMENT WYCHOWANIA I PROMOCJI OBRONNOŚCI
http://www.wojsko-polskie.pl/pl/z-zycia-wojska/18342,autorytet-dowodcy-kultura-w-dowodzeniu-i-kierowaniu-podwladnymi-koedukacyjna-armia-zagadnienia-rownosci-plci-w-armii.html
