Pozew zbiorowy

Syntetyczne opracowanie poszczególnych działań naszych i Sądów w zakresie pozwu w postepowaniu grupowym

Pozwem z 31 marca 2015 r. złożonym w trybie ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, reprezentant grupy Robert Lis wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa – Ministra Spraw Wewnętrznych odszkodowania z tytułu braku zastosowania do uposażeń funkcjonariuszy Straży Granicznej w latach 2009-2014 średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w sferze budżetowej. Reprezentant grupy wnosił o zasądzenie od pozwanego na rzecz członków grupy podzielonych na 101 podgrup kwot stanowiących równowartość wysokości utraconych przez powodów wynagrodzeń oraz skapitalizowanych odsetek ustawowych – w łącznej kwocie 4.127.228,93 zł, szczegółowo wskazanych w pozwie.
W uzasadnieniu pozwu reprezentant grupy wskazał, że roszczenia członków grupy oparte są na takiej samej podstawie faktycznej. Jako podstawę faktyczną roszczeń strona powodowa wskazała brak uwzględnienia w uposażeniach funkcjonariuszy Straży Granicznej w latach 2009-2014 średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w sferze budżetowej.
Skarb Państwa – Minister Spraw Wewnętrznych w odpowiedzi na pozew oraz piśmie procesowym wniósł o odrzucenie pozwu jako niedopuszczalnego ewentualnie o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie od powodów na rzecz Skarbu Państwa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kosztów zastępstwa procesowego.
Pozwany wskazał, że brak jest podstaw do rozpoznania niniejszej sprawy w trybie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, gdyż zgłoszone roszczenia nie są objęte norma art. 1 ust 2 ustawy.
Sąd Okręgowy w Warszawie XXI Wydział Pracy postanowieniem z 21 października 2015 r. odrzucił pozew. Od wskazanego postanowienia wniesione zostało odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie wraz z wnioskiem o zwolnienie z kosztów sądowych.
Sąd Apelacyjny w Warszawie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rozpoznając zażalenie strony powodowej, postanowieniem z 19 sierpnia 2019 r. oddalił zażalenie powodów. Od wskazanego postanowienia wniesiona została skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego.

W sprawie o sygn. akt III APz 16/16 Sąd Apelacyjny w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Postanowieniem z dnia 17 listopada 2016 r. zwolnił całą stronę powodową, tj. reprezentanta Roberta Lisa oraz wszystkich członków grupy funkcjonariuszy Straży Granicznej wymienionych w złożonym POZWIE W POSTĘPOWANIU GRUPOWYM O ZAPŁATĘ z opłaty od skargi kasacyjnej na podstawie właśnie art. 96 pkt 1. ppkt 8) Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Sąd Najwyższy wyrokiem z 17 kwietnia 2018 r., na skutek wniesienia skargi kasacyjnej, uchylił zaskarżone postanowienie i zmienił postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z 21 października 2015 r. w ten sposób, że oddalił wniosek o odrzucenie pozwu i postanowił o rozpoznaniu pozwu w postępowaniu grupowym. Okazało się to ogromnym sukcesem strony powodowej potwierdzającym zasadność wyboru trybu tj. dochodzenia roszczeń w postępowaniu grupowym przez funkcjonariuszy Straży Granicznej.
Sąd Okręgowy XXI Wydziału Pracy w Warszawie w wyroku z dnia 24 czerwca 2019 roku wydanym w sprawie o sygn. akt XXI P 113/18 oddalił powództwo.
Od wyroku została wywiedziona apelacja wraz z wnioskiem o zwolnienie z kosztów sądowych.
Referendarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Warszawie XXI Wydziału Pracy w postanowieniu z dnia 16 października 2019 r. odrzucił wniosek strony powodowej o zwolnienie od kosztów sądowych.
Od opisanego postanowienia Referendarza sądowego wniesiona został Skarga.
Niestety Sąd rozpoznający wskazaną Skargę utrzymał w mocy postanowienia Referendarza sądowego. W konsekwencji 13 stycznia 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XXI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wezwał reprezentanta grupy do uiszczenia opłaty od apelacji w kwocie 82.545 zł. – w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia apelacji.
Reprezentant grupy oświadczył reprezentującemu go pełnomocnikowi, że funkcjonariusze Straży Granicznej nie są w stanie uiścić takiej kwoty. Ostatecznie Postanowieniem z dnia 6 marca 2020 r. wydanym w sprawie o Sygn. akt XXI P 113/18 Sąd Okręgowy w Warszawie XXI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na posiedzeniu niejawnym odrzucił apelację powodów ze względu na brak opłaty od apelacji. Orzeczenie stało się prawomocne.

Adwokat Monika Spieler

Grafika: Internet