Na stronie Biuletynu Informacji Publicznej MSW ukazał się projekt zmian dotyczący m.in. zwolnień lekarskich dla służb mundurowych
Związki Zawodowe Służb Mundurowych proszone są o zajęcie stanowiska w przedmiotowym projekcie do 22 stycznia 2013 roku
Projekt z dnia 18 grudnia 2012 r.
USTAWA z dnia ……………………2013 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Straży Granicznej, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o Biurze Ochrony Rządu, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawy o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw
link do projektu na stronie BIP MSW 
Poniżej zmiany dotyczące Straży Granicznej
(…)
Art. 2. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r.
Nr 116, poz. 675, z późn.zm.4)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Funkcjonariusz może być skierowany do komisji lekarskiej podległej
ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych:
1) z urzędu lub na jego prośbę – w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia
zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku poszczególnych
schorzeń ze służbą;
2) z urzędu – w celu sprawdzenia prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności
do służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia
lekarskiego.”;
2) w art. 45 w ust. 2 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) upływu 182 dni od dnia zaprzestania służby z powodu choroby;”;
3) w art. 47:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 1, 2
i 5 i ust. 2 pkt 1 i 3-7 nie może nastąpić przed upływem 182 dni od dnia
zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemne
wystąpienie ze służby. ”,
b) w ust. 2b pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) do dnia następującego po ostatnim dniu choroby, nie dłużej jednak niż do dnia
następującego po upływie 182 dni, jeżeli zwolnienie następuje na podstawie,
o której mowa w ust. 1;”;
4) po art. 113 dodaje się art. 113a w brzmieniu:
„Art. 113a. 1. Funkcjonariuszowi za służbę pełnioną w danym roku
kalendarzowym przysługuje nagroda roczna w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego
w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.
2. Funkcjonariuszowi, który na skutek wypadku pozostającego w związku
ze służbą lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami
lub warunkami służby uzyskał ostateczne orzeczenie komisji lekarskiej o trwałej
niezdolności do służby albo poniósł śmierć, przysługuje nagroda roczna za ostatni rok
służby, bez względu na okres służby pełnionej w tym roku, w wysokości miesięcznego
uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnego
funkcjonariuszowi w ostatnim dniu służby wliczanym do okresu, za który przysługuje
nagroda.
3. Okres służby, o którym mowa w ust. 2, ustala się w pełnych miesiącach i dniach,
przyjmując, że każde 30 dni służby stanowi pełny miesiąc służby, dodając okresy służby
krótsze od miesiąca.
4. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się uposażenia otrzymanego
w okresie tymczasowego aresztowania albo zawieszenia w czynnościach służbowych,
chyba że postępowanie karne lub dyscyplinarne będące przyczyną aresztowania lub
zawieszenia zostało umorzone prawomocnym orzeczeniem bądź funkcjonariusz został
uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu
w postępowaniu dyscyplinarnym.
5. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 4, nie dotyczy warunkowego
umorzenia postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo
skarbowe, a także umorzenia tego postępowania z powodu przedawnienia lub amnestii.
6. Nagrodę roczną obniża się od 20 % do 50 % za rok kalendarzowy, w którym
funkcjonariusz:
1) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe inne niż umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;
2) naruszył dyscyplinę służbową lub zasady etyki zawodowej, jeżeli za czyn ten
prawomocnym orzeczeniem wymierzono mu karę dyscyplinarną nie surowszą niż
nagana z ostrzeżeniem;
3) nie wywiązywał się z obowiązków służbowych, co zostało stwierdzone w opinii
służbowej.
7. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadkach:
1) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;
2) wymierzenia funkcjonariuszowi za czyn, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, kary
dyscyplinarnej:
a) wydalenia ze służby,
b) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby,
c) obniżenia stopnia,
d) wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe,
e) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;
3) zwolnienia funkcjonariusza ze służby z powodu:
a) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe inne niż wymienione w pkt 1,
b) popełnienia czynu o znamionach przestępstwa lub przestępstwa skarbowego,
jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia pozostawanie
w służbie,
c) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej,
stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi
upłynęło co najmniej 6 miesięcy,
d) nieprzydatności do służby stwierdzonej w opinii służbowej w okresie
odbywania służby przygotowawczej.
8. Jeżeli przeciwko funkcjonariuszowi toczy się postępowanie karne
lub dyscyplinarne o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który przyznawana jest
nagroda roczna, do czasu zakończenia tego postępowania nie przyznaje mu się nagrody
rocznej.
9. Nagrodę roczną obniża się lub się jej nie przyznaje w przypadkach, o których
mowa w ust. 6 i 7, za rok kalendarzowy, w którym:
1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego
lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda roczna została wypłacona – następuje za rok,
w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem
lub decyzją;
2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową, od której nie złożył odwołania,
lub ostateczną opinię służbową, w rozumieniu przepisów o okresowym
opiniowaniu funkcjonariuszy Straży Granicznej.”;
5) w art. 114 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
warunki przyznawania nagród uznaniowych i zapomóg, tryb przyznawania nagród
rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg oraz właściwość przełożonych w tych
sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania
środkami finansowymi.”;
6) w art. 125 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W razie urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych oraz w okresie pozostawania
w dyspozycji funkcjonariusz otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia
o charakterze stałym i inne należności pieniężne należne na ostatnio zajmowanym
stanowisku służbowym – z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających
wpływ na prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych lub na ich wysokość.”;
7) po art. 125 dodaje się art. 125a-125f w brzmieniu:
„Art. 125a. 1. W okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusz
otrzymuje 80 % uposażenia.
2. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres, przez który funkcjonariusz jest zwolniony
od zajęć służbowych z powodu:
1) choroby funkcjonariusza, w tym niemożności wykonywania zajęć służbowych
z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512, z późn. zm.5));
2) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem własnym lub
małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym
przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14 lat;
3) konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny;
za członków rodziny uważa się małżonka, rodziców, teściów, wnuki, rodzeństwo
oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie
domowym z funkcjonariuszem w okresie sprawowania opieki;
4) konieczności osobistego sprawowania opieki na dzieckiem w wieku do ukończenia
przez nie 8 lat w przypadku:
a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do których
dziecko uczęszcza,
b) porodu lub choroby małżonka funkcjonariusza stale opiekującego się
dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi
sprawowanie opieki,
c) pobytu małżonka funkcjonariusza, stale opiekującego się dzieckiem,
w podmiocie leczniczym wykonującym działalność polegającą na udzielaniu
stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych.
3. Zwolnienie od zajęć z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki,
o której mowa w ust. 2 pkt 2 i 4, przysługuje przez okres nie dłuższy niż 60 dni w roku
kalendarzowym, a w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, przez okres nie dłuższy
niż 14 dni w roku kalendarzowym, przy czym okresy te łącznie nie mogą przekroczyć
60 dni w roku kalendarzowym.
4. Jeżeli zwolnienie lekarskie obejmuje okres, przez który funkcjonariusz jest
zwolniony od zajęć służbowych z powodu:
1) wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby,
2) choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami
służby,
3) wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby,
4) choroby przypadającej w czasie ciąży,
5) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na
dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania
komórek, tkanek i narządów
– funkcjonariusz ten zachowuje prawo do 100 % uposażenia.
5. Prawo do 100 % uposażenia przysługuje również wtedy, gdy zwolnienie od
zajęć służbowych:
1) nastąpiło podczas oddelegowania funkcjonariusza do pełnienia służby poza granicami
państwa w kontyngencie Straży Granicznej, o którym mowa w art. 147c pkt 1-3a ;
2) zostało spowodowane przez inną osobę w wyniku popełnienia przez nią umyślnego
przestępstwa lub wykroczenia w związku z pełnioną służbą przez funkcjonariusza,
stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu;
3) powstało na skutek czynów o charakterze bohaterskich spełnionych w szczególnie
niebezpiecznych warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem
życia lub zdrowia, w obronie prawa, nietykalności granic państwowych oraz życia,
mienia i bezpieczeństwa obywateli.
Art. 125b. 1. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza zaświadczenie
lekarskie wystawiane zgodnie z przepisami art. 55 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa, z tym, że:
1) przyczynę niezdolności do służby wskutek poddania się niezbędnym badaniom
lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów
oraz niezdolności do służby wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek,
tkanek i narządów – zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku,
zgodnie z art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach
pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;
2) w przypadku, o którym mowa w art. 125a ust. 2 pkt 4 lit. a – oświadczenie
funkcjonariusza;
3) w przypadkach, o których mowa w art. 125a ust. 2 pkt 4 lit. b i c – zaświadczenie
lekarskie wystawione przez lekarza na zwykłym druku;
4) w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ albo uprawniony
podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi.
2. W przypadkach uzasadnionych charakterem wykonywanych zadań służbowych
przez funkcjonariusza okres jego przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza się
w sposób inny niż określony w ust. 1.
3. Komendant Straży Granicznej określi, w drodze zarządzenia, odmienny sposób
stwierdzania konieczności przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusza,
o którym mowa w ust. 2.
Art. 125c. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany dostarczyć przełożonemu
właściwemu do spraw osobowych zaświadczenie lekarskie w terminie 7 dni od dnia
jego otrzymania.
2. Oświadczenie o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w art. 125a ust. 2
pkt 4 lit. a, funkcjonariusz jest obowiązany złożyć przełożonemu właściwemu do spraw
osobowych w terminie 7 dni od dnia ich zaistnienia.
3. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 lub 2,
nieobecność w służbie w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim uznaje się
za nieobecność nieusprawiedliwioną, chyba że niedostarczenie zaświadczenia albo
oświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od funkcjonariusza.
Art. 125d. 1. Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu
choroby oraz prawidłowość wykorzystania zwolnienia lekarskiego podlega kontroli.
2. Kontrolę wykonują:
1) komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych
w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu
choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;
2) przełożony funkcjonariusza właściwy w sprawach osobowych w zakresie
prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
3. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalona nieprawidłowość orzeczenia
o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby lub nieprawidłowość
wykorzystania zwolnienia lekarskiego funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały
okres tego zwolnienia.
Art. 125e. 1. Podstawę uposażenia, o którym mowa w art. 125a, stanowi
uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługujące
funkcjonariuszowi na stanowisku służbowym zajmowanym w okresie przebywania na
zwolnieniu lekarskim z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających
wpływ na prawo do uposażenia i innych należności lub ich wysokość.
2. Przy obliczaniu uposażenia za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim
przyjmuje się, że uposażenie za jeden dzień przebywania na zwolnieniu lekarskim
stanowi 1/30 uposażenia, którego wysokość określa art. 125a.
3. W przypadku gdy funkcjonariusz pobrał już uposażenie za okres, w którym
przebywał na zwolnieniu lekarskim, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy
najbliższej wypłacie.
4. Funkcjonariuszowi, który przebywał na zwolnieniu lekarskim w ostatnim
miesiącu pełnienia służby potrącenie odpowiedniej części uposażenia następuje
z należności przysługujących mu z tytułu zwolnienia ze służby albo funkcjonariusz ten
zwraca odpowiednią część uposażenia w dniu ustania stosunku służbowego.
Art. 125f. 1. Środki finansowe uzyskane z tytułu zmniejszenia uposażeń
funkcjonariuszy w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim przeznacza się
w całości na nagrody za wykonywanie zadań służbowych w zastępstwie funkcjonariuszy
przebywających na zwolnieniach lekarskich.
2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, zwiększają fundusz na nagrody
roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi.
3. Rozdział środków finansowych, o których mowa w ust. 1, odbywa się po
zakończeniu okresu rozliczeniowego, trwającego nie mniej niż miesiąc kalendarzowy,
a nie więcej niż 3 miesiące kalendarzowe, przy czym wybór okresu rozliczeniowego
uzależnia się od wielkości środków finansowych uzyskanych z tytułu zmniejszenia
uposażeń funkcjonariuszy.”. (…)
Art. 11. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej
i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.21)) w art. 5:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podstawę wymiaru emerytury lub renty inwalidzkiej stanowi uposażenie
należne funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku, z zastrzeżeniem
ust. 2 – 4 i art. 33b.”;
2) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty inwalidzkiej
nie uwzględnia się zmniejszenia wysokości uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami
o charakterze stałym oraz nagrody rocznej, za okres przebywania na zwolnieniu
lekarskim.”.
Art. 12. 1. Funkcjonariusz lub żołnierz przebywający w dniu wejścia w życie ustawy
na zwolnieniu lekarskim otrzymuje uposażenie za czas przebywania na tym zwolnieniu
na dotychczasowych zasadach do czasu upływu terminu określonego w zaświadczeniu
lekarskim, jednak nie dłużej niż przez 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Funkcjonariusz lub żołnierz przebywający w dniu wejścia w życie ustawy
na zwolnieniu lekarskim może udokumentować czas przebywania na tym zwolnieniu
zaświadczeniem lekarskim wystawionym przed dniem wejścia w życie ustawy.
Art. 14. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
1) art. 110b ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie
przepisów wykonawczych na podstawie art. 110b ustawy zmienianej w art. 1,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
2) art. 114 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2, zachowują moc do czasu wejścia w życie
przepisów wykonawczych na podstawie art. 114 ust. 3 zmienianej w art 2, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą,
3) art. 95d ustawy zmienianej w art. 3, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów
wykonawczych na podstawie art. 95d zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą,
4) art. 101 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 4, zachowują moc do czasu wejścia w życie
przepisów wykonawczych na podstawie art. 101 ust. 3 zmienianej w art. 4, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą,
5) art. 125 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 5, zachowują moc do czasu wejścia w życie
przepisów wykonawczych na podstawie art. 125 ust. 2 zmienianej w art. 5, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą,
6) art. 85 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 8, zachowują moc do czasu wejścia w życie
przepisów wykonawczych na podstawie art. 85 ust. 2 zmienianej w art. 8, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą
– nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2013 r.
(…)
UZASADNIENIE
2. Art. 2 – zmiana ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r.
Nr 116, poz. 675, z późn.zm.):
a) w art. 44 ust. 1 dodano przypadek kierowania do komisji lekarskich w celu sprawdzenia
prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby
lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;
b) w art. 45 ust. 2 pkt 8 – zgodnie z tym przepisem funkcjonariusza można zwolnić ze służby
w przypadku upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby.
Proponowana zmiana ogranicza ten okres do 182 dni, zbliżając się tym samym
do przepisów obowiązujących w systemie powszechnym;
c) art. 47 ust. 1 i ust. 2b pkt 1 – przepis ten w obecnym brzmieniu przyznaje 12-miesięczną
ochronę przed zwolnieniem ze służby funkcjonariuszom, którzy zaprzestali służby
z powodu choroby, a jednocześnie zasadne jest ich zwolnienie na podstawie art. 45 ust. 1
pkt 1, 2 i 5 i ust. 2 pkt 1 i 3-7. Nowa regulacja ogranicza ten okres do 182 dni;
d) art. 113a – określając zasady ustalania wysokości nagrody rocznej przepisy te uzupełniono
o przepisy regulujące zasady przyznawania i obniżania tej nagrody, zawarte obecnie
w akcie wykonawczym, a stanowiące materię ustawową, bez dokonywania zmian
merytorycznych;
e) zmianie ulega art. 125 ust. 1, który określa sytuacje, w jakich funkcjonariusz jest
uprawniony do otrzymywania pełnego uposażenia;
f) dodano art. 125a-125f realizujące założenia w zakresie obniżenia uposażenia w okresie
przebywania na zwolnieniu lekarskim, przy czym jako okres służby poza granicami
państwa, za które przysługuje 100% uposażenia w okresie zwolnienia lekarskiego przyjęto
służbę w kontyngencie Straży Granicznej, o którym mowa w art. 147c pkt 1-3a ustawy.
