Urodził się 11.02.1929 r. w Kutnie skąd wraz z rodziną został wysiedlony. W 1942 roku zamieszkał w Warszawie w Bursie przy ul. Leszno 8. Był 
harcerzem Szarych Szeregów. Jako łącznik poprowadził oddział Łukasińskiego z Woli na barykadę na Żelaznej. Na Stare Miasto dotarł już ze zdobytym po drodze karabinem. Był dumny, gdy został żołnierzem.
Walczył na Starym Mieście. Zgodnie z rozkazem razem z dwoma kolegami został na barykadzie, pozorując walkę kiedy reszta Oddziału przechodziła kanałami do Śródmieścia. Tam 2 września został pojmany i zaprowadzony do Kościoła św. Wojciecha. Stamtąd po selekcji został wsadzony do wagonu towarowego, którym 7 września dotarł do obozu we Flossenburgu. Był jego więźniem do 20.04.1945 roku. Tego dnia wyruszył marszem śmierci do Dachau gdzie dotarł 27.04 1945 r.
W maju 1947 roku wrócił do Polski. Rozpoczął studia w SGGW. Jego pasją było wioślarstwo. Jako zawodnik AZS Warszawa w 1952 roku zdobył w czwórce I miejsce i tytuł akademickiego mistrza Polski.
Po studiach jako inżynier, specjalizujący się w technologii drewna, został nauczycielem akademickim i profesor nauk technicznych.
W latach 2013–2020 był prezesem Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Jest pogodnym człowiekiem i skarbnicą wiedzy, którą chętnie się dzieli z innymi.
Jesteśmy ogromnie wdzięczni Profesorowi za to, że tak wytrwale i chętnie niesie do szkół i młodzieży lekcję historii, na której poznają fakty powstańcze z pierwszej ręki!
200 lat Panie Profesorze! Samych dobrych ludzi wokół, siły i radości każdego dnia.
TEKST: DOM POWSTAŃCÓW WARSZAWSKICH
Zobacz też: zonadwislanski.pl
